Raíces que prenden no ceo

Hai unhas semanas, a de Brabádegos tivo a inmensa honra de presentar en Compostela canda as autoras, Marcos Viso e María Canosa e o editor Xan Arias, de Trifolium, o álbum ilustrado para adultas (todos os públicos) Parar o Mundo, hoxe, facemos unha breve crítica deste volume que vai máis máis alá da concepción do álbum ilustrado convencional e se pon á altura do álbum ilustrado que se está a deseñar no panorama europeo. Este volume, enche pois, un oco na nosa literatura e achega frescura creativa.
O libro ilustrado é o conxunto da imaxe gráfica e relato literario; dalgunha maneira ambas as manifestacións artísticas compleméntanse: a ilustración prolonga o sentido de relato e o relato busca as orientacións que conducen á fantasía polo camiño do novo e do diferente. Un libro ilustrado ofrece aos lectores pracer, entretemento, e sobre todo, unha experiencia creativa e estética. O libro ilustrado amplía as capacidades intelectuais do receptor.

Nun libro ilustrado, a imaxe é o primeiro, neste o lector ve, é a primeira impresión da historia. Ten varias funcións. Nun primeiro momento crea a atmosfera da obra: as cores, a técnica que o ilustrador utiliza, a lapiz, as follas dos carballos cosidas, indícannos o ambiente en que se sitúa. Achega información ao lector sobre a contorna, os personaxes, etc. Dá o ton. As ilustracións suxírennos o contido poético, aberto, anímico e interpretativo. Provoca no espectador na súa sensibilidade máis íntima, pondo en escena situacións que favorecen tomas de postura en relación co exposto polo autor. Ofrece a oportunidade dun diálogo. O lector mira a imaxe e esta á súa vez penetra no lector producíndolle sensacións, como neste caso, a necesidade de parar, de pensar, de resolver as súas propias sensacións e sentimentos.

Marcos Viso é un dos mellores creadores da actualidade con obras como Vaite xa! e Unha casiña branca, con Marcos Calveiro. A pesar de aterrar recentemente na nosa literatura, a súa creatividade e o poder das súas ilustracións convérteno nun valor actual. María Canosa é xa unha creadora consolidada, un referente en LIX, un valor en alza, independente e caracterizada por unha prosa chea de lirismo, por poemas construídos maxistralmente. Os dous conflúen nesa imaxe, nese poder evocador. O texto é dunha fermosura e delicadeza especial, ao igual que as imaxes e os espazos, eses ocos que provocan, que nos sacoden, que nos fan fuxir da invernía para encallar na realidade podéndoa asumir mellor despois de parar, de acougar, despois de Parar o Mundo.

Recomendámolo para todos os públicos.