Vogar sobre o mar do cuarto en que soña

Cando as follas caen tamén hai vida en nós, deixan espazo para que agromen outras, reverdecendo así, con forza, na primavera. 

Hoxe presentamos no souto a útima proposta de Kalandraka Editora, outra marabilla editada pola grande do libro ilustrado. A avoa adormecida, de Roberto Parmeggiani e do xa consolidado nos nosos andeis, o portugués Joao Vaz de Carvalho dentro da colección Maremar. 

Hai outros títulos que faltan de perdas na  nosa LIX, mais a dozura coa que este volume se ocupa da falta e da enfermidade dun ser querido como son as avoas é simplemente maxistral. É todo un exemplo de como tratar o Alzeimer e outros procesos que afectan de preto aos nosos maiores e de como presentarllos aos pequenos, que moitas veces non entenden o que está a pasar no seo familiar, con naturalidade e exquisito coidado emulando Á Bela adormecida do conto. Os protagonistas son un neno e a súa avoa, que desde hai un mes dorme, cando noutrora era un pilar moi importante na vida do cativo, facíalle pizzas, levábao ao parque, contáballe contos, dáballe aloumiños e, de súpeto, empezou a facer cousas raras. 

A tenrura transforma este álbum en papavento, en barco que voga sobre o mar do cuarto en que soña, en segredos que se transmiten ás caladas e con complicidade, en valse acompasado, en masa de pizza riquísima, en aloumiño de fase lunar, na deliciosa imaxe dun avó principesco dacabalo. Unha preciosidade que serve para despedirse cun sorriso.

Recomendámolo no souto e destacamos a tradución de Xosé Ballesteros

por conter esta as palabras precisas.