Non deixemos esmorecer o noso!

O tempo mudou, as folhas cóbreno todo nun máxico espectáculo da natureza, os tons ocres, dourados, verdes e marróns asulagan vales e serras, fragas e soutos. Miles de ourizos e as primeiras castañas achégannos a un período que se presta para xogar nas casas, para apagar a tele e comezar a ler. 

Se hai algo que marabilla os pequenos é o escenario, sentar no patio de butacas e que o pano suba. Os ollos abren como pratos fondos e a soñar...

O teatro galego de sempre foi un xénero ateigado de creadores con talento, que loitaron pola nosa identidade e polo noso idioma. Son editoriais como Positivas, Baía ou Embora as que apostan por este xénero con máis determinación. Hoxe presentamos unha obra de Carlos Labraña, actor, dramaturgo e investigador teatral galego. Integrante do colectivo Garola, dedicado á difusión do teatro infantil, é desas persoas que miran polo noso, que se converten en imprescindibles por que loitan por preservar a cultura con medios que na maioría dos casos son escasos. Recoñecido con premios como o Xeración Nós, Meiga Moira ou o premio Estornela, a implicación da xente da escena ante o pouco apoio institucional á cultura é máis que de agradecer.

Edicións Embora dentro da súa colección Tren das Cores contribúe a espallar a maxia da escena cunha obra vangardista, moderna, onde unha nave espacial aterra para nos entreter.  A fraga das árbores das palabras cóntanos a visita duns marcianos que seica forman parte dunha civilización avanzada que coñece os pasos científicos precisos para que ninguén pase dor, ninguén pase fame, todos sexán iguais, todos falen a mesma lingua; mais tanta amabilidade, tanto interese por substituír os costumes propios, leva a que se cree unha resistencia. Rapaces e rapaces do país desconfían da súa intención de eliminar o deles, de destruír a súa identidade e resístense a vencer polo novo, polo que procede doutro mundo. Roi, Antía, Iago e o bibliotecario son conscientes de que as autoridades se deixaron vencer polo encanto duns marcianos que aos poucos pretenden convertelos, borralos de identidade, asimilalos. Algo terán que facer para gañar...

A fraga das árbores das palabras, de Carlos Labraña, é unha obriña moi atractiva para a posta en escena, didáctica e actual, e recomendámola no souto para practicar a dicción dentro da aula a partir dos sete anos. É útil para que os pequenos venzan o medo a falar en público e ao mesmo tempo, traballa a competencia oral da lingua, eiva máis que importante que se presenta na actualidade. Así mesmo, profundar no amor á lingua e na consciencia de que pertencemos a unha comunidade, a un país, é algo primordial. A aproximación ao teatro potencia neles a autoestima e o traballo en grupo. Atrévete!