Para tremelicar

Pequenos besbellos que o enchen todo, atrevidos e ousados, fortes, garridos... pero tan sensibles, tan amoriños, delicados e temerosos ao mesmo tempo. Da man de Oqo Editora agroman no souto dous contiños que teñen o punto de unión no medo, esa sensación que nalgún momento os nosos pequechos experimentan. Para nenos de tres anos en diante, dentro da colección O, a editora preséntanos Teño medo! de Tim Bowley e Alicia Baladan. Un volume que nos carga de munición para combater, coas palabras fermosas dun avó, o terror que estes experimentan. Xa se sabe que a imaxinación é algo que debemos fomentar, para que voen, para que constrúan universos e sexan creativos, mais como todo, ten pequenos inconvenientes que debemos atallar. Unha preciosa obra, con bechiños, que nos ofrece unha maneira distinta de abordalos facendo, con naturalidade, que eles mesmos empreguen as armas que posúen, esa fonte inesgotable do seu maxín.

 No libro é o avó quen ofrece as posibilidades para vencelo, con orixinalidade e afouteza, con intelixencia. A superación dos medos durante a infancia permite crecer, madurar e adquirir autonomía. Por iso, máis que negar ou ignorar a súa existencia, os adultos debemos axudar a combatelos, sen caer na sobreprotección, un erro no que non incorre este avó. Pola contra, mantendo sempre a calma, incita a tomar medidas imaxinativas e resolutivas para superar complicacións.

O outro libriño vai dirixido a aqueles grandotes, a partir dos oito anos dentro da colección Q, que xa son maiores, eses que che din que o saben facer eles, pero que de cando en vez se volven chícharos e deixan ver a alma que levan dentro. Montañas na cama, de Maricuela e Sonja Wimmer é unha proposta diferente á anterior. Trata a historia dun neno maior que sente medo e fai unha lixeira incursión á cama dos seus pais. O que ve alí non o entende, papi e mami correndo, subindo a unha montaña... Hai temas que son difíciles de abordar cando afectan a cousas íntimas do cotiá, do amor. Este libro non fai máis que restar transcendencia e disfrazar de amor e enxeño algo que nos resulta incómodo de explicar. A autora amósase satisfeita coa posibilidade de que este relato sirva para que algunha familia empece a tratar a sexualidade con “máis frescura”, e para que o neno ou nena que pregunte respecto diso, “non se vaia a durmir cunha sensación de fraude”.

Dúas propostas que resolven con éxito os problemas de cotío, con preciosas ilustracións, eses que ás veces non sabemos resolver.