Invernía para ler

No souto temos algo do espirito do grande monstro que é Agustín Fernández Paz, sentimos modestamente a mesma paixón pola narrativa debuxada, polos cómics, pola novela gráfica. Cremos firmemente que é un camiño marabilloso que se debe explorar con máis frecuencia dende o mundo editorial. Cartas de Inverno. Novela gráfica de Antonio Seijas, editada por Xerais é unha magnífica mostra de dous mundos que han de abrazarse con máis frecuencia. As historias que se contan, esta en especial, plasmadas e adaptadas en forma de novela gráfica gañan substancia, visualidade e non deixan de conter unha fidelidade máis que magnífica co orixinal de Agustín Fernández Paz. No souto coñecemos máis dun caso de rapazolos que por nugallás non lían. Novelas como a de Seijas poden constituír o inicio ao mundo máxico da literatura. Sempre se está a tempo. Coa calidade precisa nos textos e o poder da imaxe tornase unha proposta coa que traballar nas aulas, moi acaída para a ensinanza, por que en realidade trátase de ofrecer cousas apetecibles, que entren polos ollos, que reúnan as condicións necesarias para poder realizar actividades saborosas e cheas de enxeño, innovando. A frescura coa que se nos presentan os personaxes, os ambientes, a outra mirada, a que nace da capacidade de suxerir que teñen as palabras trasládase aquí ás imaxes e á montaxe das viñetas.

Se aínda non te afixeches á novela gráfica recomendamos no souto que lle deas unha oportunidade, xa que vén cargada da forza dos creadores novos, do seu sangue, do coidado infinito que o mundo dos ilustradores posee. A vangarda da creación en Galiza reside en miles de mans creadoras que se resisten a non crear, a non innovar, xente como Antonio Seijas, capaces de facerte soñar cunha das súas imaxes, cun anaquiño escaso do que debe ser o seu maxín.